Στην αγκαλιά της θάλασσας
κάθε στιγμή γεννιέσαι,
στ’ αγριεμένα κύματα
μόνη περιπλανιέσαι

Λιμάνι ψάχνεις για να βρεις
καρδιά μου να ξεκουραστείς.

Μα δεν υπάρχει πια για σένα
ούτε λιμάνι, ούτε ξέρα,
μα δεν υπάρχει ούτε φάρος
πάρε καρδιά μου λίγο θάρρος.

Μα δεν υπάρχει πια για σένα
ούτε λιμάνι ούτε ξέρα,
μα δεν υπάρχει πια για μας
ξημέρωμα να το κοιτάς.

Λευκά πανιά το όνειρα
στον άνεμο μιλάνε,
φουρτούνες ξεκινήσανε
στα βράχια να μας πάνε.

Λιμάνι ψάχνεις για να βρεις
καρδιά μου να ξεκουραστείς.

Μα δεν υπάρχει πια για σένα
ούτε λιμάνι, ούτε ξέρα,
μα δεν υπάρχει ούτε φάρος
πάρε καρδιά μου λίγο θάρρος.

Μα δεν υπάρχει πια για σένα
ούτε λιμάνι ούτε ξέρα,
μα δεν υπάρχει πια για μας
ξημέρωμα να το κοιτάς.