Φεύγει της νύχτας ο καιρός
χαράζει λίγο λίγο
είμαι της δόξας αετός
και τα φτερά μου ανοίγω

Την ιστορία μου κοιτώ
κι αντριεύω και θεριεύω
λαβώθηκα δε λύγισα
τους κεραυνούς αψήφισα
πάλι ψηλά ανεβαίνω

Στα μάτια μου άμα θα δεις
η δόξα καθρεφτίζει
ανοίγω πάλι τα φτερά
καινούρια μέρα αρχίζει