Τις άγκυρες του κόσμου φυλαχτό στις διάβασα
με τρεις λέξεις φως μου τρεις ευχές σπατάλησα.
Γύρνα, μείνε, αγάπα με, έκλεισα τα βράδια,
σ’ ένα κοχύλι από την Αλεξάνδρεια.

Κι έπλεξα με ήλιο και με μοίρα
την πελαγίσια σου αλμύρα,
κάθε που λείπεις, κατάσαρκα να τη φοράω
έρχομαι να γίνεται το σε καρτεράω.

Φιλντισένιο φάρο σε καδένα πέρασα
έστειλα έναν γλάρο να σου πει πως γέρασα.
Γύρνα, μείνε, αγάπα με, ακούγεται τα βράδια
μέσα απ’ το κοχύλι από την Αλεξάνδρεια.

Κι όρισα στις θάλασσες τον νόμο
να σου ανοίξουνε τον δρόμο,
κάθε που λείπεις να το ακούω να μη λυγάω
έρχομαι να γίνεται το σε καρτεράω.