Ταξίδεψε με στο απέραντο γαλάζιο
μες στων ματιών σου τη γλυκιά ανατολή.
Εκεί που ζούνε και αρχίζουν τα όνειρα μας
εκεί που δύει κι ο ήλιος στη ψυχή.

Πέρα από θάλασσες και ωκεανούς
εκεί που δεν μπορεί να πάει ο νους,
θα χτίσω τα όνειρα μας,
θα ντύσω την αγάπη μας
με χρώματα δικά μας.

Περπάτησε με στης ψυχής τα μονοπάτια
και κράτησε με ώσπου να `ρθει η αυγή
για να φωτίσει το γλυκό χαμόγελο σου
αυτό που δίνει στην αγάπη μας πνοή.

Πέρα από θάλασσες και ωκεανούς
εκεί που δεν μπορεί να πάει ο νους,
θα χτίσω τα όνειρα μας,
θα ντύσω την αγάπη μας
με χρώματα δικά μας.