Τα μάτια ανοίγω κι είσαι εκεί
Τ’ άρωμά σου αναπνοή
Όμως αυτά τα λόγια δε σ’ αγγίζουν
Κλείνω τα πάντα στο κουτί
Να σε θυμίζουν μου αρκεί
Είχαμε δύο ζωές που αλήθεια δε χωρίζουν
Δε χωρίζουν

Ό,τι απέμεινε απ’ την πτήση μας στα σύννεφα
Ακόμα το φυλάω, στο θυμίζω εδώ σήμερα
Δεν περίμενα πως σύνορα στα αισθήματα χωράνε
Μα έκανα τα πάντα, ήσυχος κοιμάμαι
Όνειρα βελούδινα και λούτρινα παιχνίδια
Γεμάτα από σκόνη σαν ν’ αγγίζω τα συντρίμια μου
Κι αφού το σ’ αγαπώ ήταν λέξη καραμέλα
Τη γεύση κρατώ, μου λέει χαμογέλα
Αγάπη που `χε φρένα κι έκανε στην άκρη
Στην ερημιά ν’ ακούω τ’ αγαπημένο σου κομμάτι
Αν έχω κάτι, δικό μου στο μυαλό μου
Αν θέλω κάτι, τη μηχανή του χρόνου
Για μια βουτιά ακόμα, στα πιο αθώα χρόνια
Να γυρίσω ποτισμένος από `κείνη την κολώνια
Τα κλείνω πάλι όλα στο κουτί με τις αισθήσεις
Φυλακή από αναμνήσεις

Τα μάτια ανοίγω κι είσαι εκεί
Τ’ άρωμά σου αναπνοή
Όμως αυτά τα λόγια δε σ’ αγγίζουν
Κλείνω τα πάντα στο κουτί
Να σε θυμίζουν μου αρκεί
Είχαμε δύο ζωές που αλήθεια δε χωρίζουν
Δε χωρίζουν

Να να να να χε
Να να να να χε
Είχαμε δύο ζωές που αλήθεια δε χωρίζουν

Να να να χε
Να να να χε
Είχαμε δύο ζωές που αλήθεια δε χωρίζουν
Δε χωρίζουν

Συνήθως είναι σκοτεινά, μα κάπου κάπου μπαίνει λίγο φως
Βρίσκομαι πάλι εδώ, δεν ξέρω πως κι όλα θολά
Δίπλα μου μία φωτό, με μας τους δύο
Χαμογελάς ζεστά, μα εδώ μέσα κάνει κρύο
Βλέπω ένα μενταγιόν με τ’ αρχικό μου
Ήταν πάντα στο λαιμό σου φυλαχτό σου
Τώρα χαράζεις μονοπάτι δικό σου, μα τα βήματά σου χάνονται
Θυμάμαι κάποτε
Όλα τα δώρα μου κειμήλια
***Τώρα θαμμένα στο κουτί ανήλια
Καθ’ απέιλια
Αρχίζω να σε σκέφτομαι, Ιούνη θα μου λείπεις
Σεπτέμβρη πια θα εύχομαι να μη σ’ είχα γνωρίσει
Μάλλον είναι στην φύση μας
Να σκεφτόμαστε το αν και το παρόν ούτε πια
Τώρα καταλαβαίνω το κουτί είν’ η καρδιά σου
Πάντα θα `μαι μέσα, όμως ποτέ πια κοντά σου

Τα μάτια ανοίγω κι είσαι εκεί (Είσαι εκεί..)
Τ’ άρωμά σου αναπνοή
Όμως αυτά τα λόγια δε σ’ αγγίζουν (Δε σ’ αγγίζουν...)
Κλείνω τα πάντα στο κουτί (Θα `μαι εκεί...)
Να σε θυμίζουν μου αρκεί
Είχαμε δύο ζωές που αλήθεια δε χωρίζουν (Δε χωρίζουν)
Δε χωρίζουν

Τα μάτια ανοίγω κι είσαι εκεί
Τ’ άρωμά σου αναπνοή
Όμως αυτά τα λόγια δε σ’ αγγίζουν (Δε σ’ αγγίζουν)
Κλείνω τα πάντα στο κουτί (στο κουτί)
Να σε θυμίζουν μου αρκεί
Είχαμε δύο ζωές που αλήθεια δε χωρίζουν

Να να να να χε
Να να να να χε
Είχαμε δύο ζωές που αλήθεια δε χωρίζουν

Να να να χε
Να να να χε
Είχαμε δύο ζωές που αλήθεια δε χωρίζουν (Δε χωρίζουν)
Δε χωρίζουν

(Δε χωρίζουν)

Δε χωρίζουν