Στιγματισμένη γειτονιά
μες στη δική σου αγκαλιά
σκοτώσανε δύο παιδιά
με μία σφαίρα μοναχά

Σάββατο προς Κυριακή
χειμωνιάτικη γιορτή
ήταν μια σφαίρα κρατική
ντυμένη νύχτα με στολή

Κανένας δε θα μπορέσει να πάρει πίσω τη στιγμή
οι μέρες στάχτη κι αν γίνουν πάντα θα καίει ζωντανή
Κανένας δε θα μπορέσει να πάρει πίσω τη στιγμή
οι μέρες στάχτη κι αν γίνουν πάντα θα πέφτει δυνατή
μια ματωμένη βροχή

Τα νέα τρέξαν με φωνές
οι δρόμοι πήρανε φωτιές
παντού απλώθηκε καπνός
Μαύρου Δεκέμβρη πυρετός

Ήταν δυο φίλοι παιδικοί
που μεγαλώνανε μαζί
το ένα αγόρι είναι στη γη
τ’ άλλο δε θα `ναι πια παιδί

Κανένας δε θα μπορέσει να πάρει πίσω τη στιγμή
οι μέρες στάχτη κι αν γίνουν πάντα θα καίει ζωντανή
Κανένας δε θα μπορέσει να πάρει πίσω τη στιγμή
οι μέρες στάχτη κι αν γίνουν πάντα θα πέφτει δυνατή
μια ματωμένη βροχή

Στιγματισμένη γειτονιά
μες στη δική σου αγκαλιά
σημάδεψαν μία γενιά
με μία σφαίρα στην καρδιά