Ούτε μάνα ούτε αδέλφι,
ούτε αγάπη στην ζωή.
Της ορφάνιας μου την πίκρα
πίνω βράδυ και πρωί.

Α! Σαν πεθάνω μη με κλαίτε
ας με κλάψει ο ουρανός,
ζωντανό να με πονάτε
που `μαι ξένος κι ορφανός.

Πού ν’ ανοίξω την καρδιά μου
και τον πόνο μου να πω,
που με δίκασε η μοίρα
μοναχός μου να πονώ.

Α! Σαν πεθάνω μη με κλαίτε
ας με κλάψει ο ουρανός,
ζωντανό να με πονάτε
που `μαι ξένος κι ορφανός.