Δώστε μου λίγο νερό
τα χείλη μου να βρέξω,
δώστε μου κουράγιο
στον πόνο μου ν’ αντέξω.

Τώρα που φεύγεις εσύ πνοή μου
θα γίνει μίσος πια η ζωή μου
Κι ο ουρανός κι αυτός δακρύζει
γιατί το δράμα της ζωής μου
τώρα αρχίζει.

Δώστε μου λίγο νερό
τα χείλη μου να βρέξω,
δώστε μου κουράγιο
στον πόνο μου ν’ αντέξω.

Σαν το λουλούδι το διψασμένο
το γυρισμό σου θα περιμένω.
Ο πόνος μου φωτιά θα γίνει
θα στάζει δάκρυ η ψυχή μου
μα δε θα σβήνει.

Δώστε μου λίγο νερό
τα χείλη μου να βρέξω,
δώστε μου κουράγιο
στον πόνο μου ν’ αντέξω.