Ματωμένες μέρες,
μέρες του φονιά,
έρμη Παλαιστίνη,
χρόνια στη φωτιά.

Ματωμένη γη μου,
βάστα δυνατά!
Έρμη Παλαιστίνη,
ρόδο στο βοριά.

Εδώ το λένε κόλαση,
εδώ το λένε Γάζα.
Πατρίδα, δέντρο υψώνεσαι
στα ματωμένα μπάζα,
απάνω στα γερά σου τα κλαριά,
τ’ άρματα να κρεμάσει η λευτεριά.

Εδώ το λένε κόλαση,
εδώ Γάζα το λένε,
του κόσμου όλου οι οχτροί
σκοτώνουνε και καίνε.
Τα παιδιά στη Γάζα,
χάνονται μικρά.
Βόμβες τα θερίζουν
μέσα στα σχολειά...