Βάγγος Μπεκ:
Κι οταν δεν ξέρεις τι ζητάς τότε τι ψάχνεις για να βρεις,
θέλεις κ συ να ονειρευτείς για μια βδομάδα.
Θυμαμαι ήθελες να κάνεις το γύρω όλης της γης μα εσύ ήσουνα φυλακισμένος στην Ελλάδα.
Και την αλήθεια που σου έκρυβε τον πολλά υποσχόμενο ορίζοντα κόντεψες να σκοτώσεις,
έφτασες τόσο κοντά για να το νιώσεις μικρέ μα εσύ φοβήθηκες το αυθόρμητο και 2 μάτια μπλε.
Να τη φοβάσαι ωτην πόλη, είναι μεγάλη και κρύα,
που θα μας βγάλει και φέτος, σε ποια καινούργια θηρία.
Σε ποιο παράξενο πλάσμα που λεν πως μοιάζει με άνθρωπο, εσύ, το beat να βαράει και το μέλλον σου άχρωμο.
Κατ’ εικόνα καθ'ομοίωση του στάνταρ μοντέλου, που έφτιαξαν για σένα εκείνοι έχοντας για αρχή το τέλος
του να είσαι διαφορετικός να θέλεις και να πράττεις , έχοντας για βάση τα όνειρα σου θέλοντας πια να ξεσπάσεις.
"Δράσε" σου λένε οι φίλοι μα και οι σύντροφοι,
"Μίλα" μα εκείνοι.θα μένουν σιωπηλοί.
Μήνα με το μήνα οδεύουμε στην καταστροφή, σωματική, ιδεολογική κσι ηθική.
Απ'οποια οπτική και αν το δεις αδερφέ μου χάνουμε κσι ξέρω πως για ακόμη μια φορά είμαι κυνικός.
Είμ’ απαισιόδοξος το ξέρω τίποτα δεν κάνουμε, κινούμαι , περπατάω μα μέσα μου είμαι κενός.
Γι'αυτό θέλω κάπου να πιαστώ, να μη μείνω πίσω, να προσπαθώ, να κάνω τ'αδύνατο δυνατό, δύσκολο.ξέρω μα είμαι ακόμα εδώ.
Το μίζερο "εγώ" μου τ'αφήνω κάτω κι αναδυόμενος απ’ τον πάτο, Χαρτοπολεμος στην μαυρίλα, ευχαριστώ

Sara:
Το μυαλό μου κόβει βόλτες σε θλιμμένα μονοπάτια
το κορμί μου τριγυρνάει σε κακόφημα σοκάκια
η ψυχή μου αγκομαχάει τόσα μεθυσμένα βράδια
ο επιθανάτιος ρόγχος με σημάδεψε για πάντα
Γι’ αυτό μη με ρωτάς κάθε τόσο τι συμβαίνει
γιατί είμαι τόσο απόμακρη και συνεχώς θλιμμένη
απλά κατάλαβέ με τους φοβάμαι τους ανθρώπους
δε διστάζουν να πληγώσουν για το μάταιο ΕΓΩ τους
Ξέρω σου ακούγομαι λιγάκι drama queen
θα γούσταρες να γλένταγα και να ΄κανα check-in
να είμαι η σκληρή που βλέπεις μες στις συνελεύσεις
και ν'αναλύω μόνο τις αναρχικές μου θέσεις
Μα σύντροφε εγώ μιλώ με γνώμονα τον άνθρωπο
δε σου ΄πανε πως είναι ένα ον πολυδιάστατο
πώς θες να φτάσουμε λοιπόν στην αναρχία
στήνοντας μια περσόνα με βερμπαλισμού στοιχεία;

Πένθιμος/Clown:
Άσε με ξανά μονάχο κι έρημο
Άσε με μονάχο μου στην έρημο
Ακόμα κι αν η όαση μου δε φανεί
Ποιος γαμάει το νερό εδώ διψάμε για ζωή
Και ξαναζώ τα χρόνια τα φοιτητικά
Αφού με μάθαν’ όπου πάω να πηγαίνω με το πάσο μου
Ώσπου να μοιράζω βιογραφικά
Και να κρύβω στο μανίκι μου τον κυκλωμένο άσσο μου
Και περιμένω να υπάρξει μία ύπαρξη να πράξει
Το πραξικόπημα , χάνομαι πάντοτε μόνιμα
Όλοι κοιτάνε το βόλεμα, πάντα χτυπώ τα ετερώνυμα
Κι όλα μου φαίνονται σκόπιμα, εντάξει
Μα σε συναισθηματικό πάντα επίπεδο
Γιατί από αυτό που θέλουμε επιλέγουμε το αντίθετο;
Κι απάντησε μου αφού χάσαμε τη μπάλα
Ποιο το νόημα να περιφέρομαι στο ίδιο γήπεδο;
Όταν ρουφιάνοι και ΣΙΑ λένε τα νέα
Σαν αδέρφια που `ναι σιαμαία
Κάποιοι μπλεγμένοι με τα σέα και τα μέα
Κι άλλοι υποκλίνονται σε μια σημαία
Εγκλωβισμένοι σε τετράγωνα τετρακόσια να τα `χω
Τετραπέρατα τετράστιχα γράφω
Τετριμμένα σε τετράδια επάνω
Μόνο έτσι την αλήθεια θα τη μάθω