Στο χάρτη του μυαλού σου περιφέρεσαι
στα λιμάνια στις ακρογιαλιές
σαν κύμα οι αναμνήσεις και πικραίνεσαι
σαν κάστρα καταρρέουν οι αντοχές.
σαν κάστρα καταρρέουν οι αντοχές.

Τα δάκρυα στα μάτια σου θαμπώνουνε
πολλά κρυμμένα έχεις στην ψυχή,
κάποιες βραδιές ποτέ δεν ξημερώνουνε
λες και δεν έρχεται η ανατολή.
λες και δεν έρχεται για αυτές η ανατολή.

Ξεθώριασαν οι σκέψεις και σε άφησαν
από τη μνήμη σου έσβησαν πολλά,
καράβια ήταν τα χρόνια και ναυάγησαν
σέρνεις τώρα τα βήματα βαριά.
σέρνεις τώρα τα βήματα βαριά.