Κυνήγα την ανατολή, ζαφειρένια μου
μην κυνηγάς τη δύση,
η δύση ζει για μια στιγμή
και βιάζεται να σβήσει.

Του ήλιου μην ακολουθείς, ζαφειρένια μου
το μακρινό ταξίδι,
γιατί κι αυτός βυθίζεται
στης νύχτας το σκοτίδι.

Κεχριμπάρι και ζαφείρι
πες του χρόνου μη σε φθείρει

Ασε τον ήλιο το φονιά, ζαφειρένια μου
να τρέξει μοναχός του
γιατί κι αυτός ειν’ όμορφος
μονάχα με το φως του.

Κεχριμπάρι και ζαφείρι
πες του χρόνου μη σε φθείρει