Περιμένει η νύχτα το φως να σβηστεί
για να σμίξουν οι καρδιές μας
κι ο κόσμος να κρυφτεί
Πετούσαν οι σκέψεις, στο κύμα πουλιά
κι όσα είχα πριν σε κλείσω,
ανάσα μου, αγκαλιά

Τόσα καλοκαίρια, τόσο θαλασσί
μα για μένα ο ήλιος θα `σαι εσύ
πάντα εσύ
Τόσα καλοκαίρια, τόσος ουρανός
που σε πήγε ο έρωτας γυμνός

Μ’ ένα μόνο βλέμμα σταματάει κι η Γη
σαν τριαντάφυλλο που ανοίγει
μες την καρδιά η πληγή
Ποιος είναι που χάνει και ποιος που νικά ;
Πέφτουν τ’ άστρα στα σεντόνια
ίδια βεγγαλικά

Να ξημερώνεις μόνος, τι καημός.