Η κατάθλιψη μου κλείνει το μάτι
Μα βαριέμαι να της απαντήσω
Είπα λίγο έξω να το ρίξω
Γι’ αυτό σηκώθηκα απ’ το κρεβάτι

Πια τις νύχτες, πλέον, δεν κοιμάμαι
Γιατί απλά, κοιμάμαι όλη μέρα
Και δεν λέω ούτε "καλημέρα"
Σε κανέναν. Ούτε αυτοί με ρωτάνε

Οι πιτζάμες μου είναι τσαλακωμένες
Σαν κι εμένα που είμαι σε μαύρο χάλι
Με αυτές πάω και στο Super Market
Για να πάρω κανένα μπουκάλι

Με τις παντόφλες μπαίνω και στο μετρό
Κι όλοι γύρω με κοιτάνε καχύποπτα
Κι αν εγώ δεν τους κοίταζα ύποπτα
Θα μου πετάγανε και κάνα ψιλό

Έτσι περνάω κατάθλιψη
Κι όλοι μου λένε "θα περάσει"
Έτσι περνάω κατάθλιψη
Είναι άλλη μία φάση
Εγώ με την κατάθλιψη
Είμαστε φίλοι καλοί
Έτσι είν’ η κατάθλιψη
Μη φοβάσαι.. θα την περάσουμε μαζί