| |
 | Ένα ταξίδι μέσα στη νύχτα - 1980 |
| | |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Χρήστος Γκάρτζος
Κλείσε την πόρτα του σπιτιού μας
κι έλα να πάμε, αγαπημένη,
ένα ταξίδι μες στη νύχτα
από δωμάτιο σε δωμάτιο.
Έλα και μπες στον ουρανό σου,
χάσου στα μάτια μου, καλή μου,
στα μάτια μου που σε θωρούνε,
κλείσε και πάλι τ’ όνειρό σου.
Κλείσε την πόρτα του σπιτιού μας
κι έλα να πάμε, αγαπημένη,
ένα ταξίδι μες στη νύχτα
από δωμάτιο σε δωμάτιο.
Φεύγω και τρέχω μες στη νύχτα
κι είσαι μαζί μου, αγαπημένη,
κι αστράφτουν τα παλιά ρολόγια
και τα χρυσά τα πορτοκάλια.
Κι είναι μεγάλο το ταξίδι
από δωμάτιο σε δωμάτιο
μέσα στα μάτια σου, καλή μου,
στ’ ατέλειωτα, θαμπά σου μάτια.
Κλείσε την πόρτα του σπιτιού μας
κι έλα να πάμε, αγαπημένη,
ένα ταξίδι μες στη νύχτα
από δωμάτιο σε δωμάτιο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Δημοφιλία: -
Αναγνώσεις: 3308
Σχόλια: 4
Αφιερώσεις: 0
| | | | | | | |
| | |  Viennezos, Michael @ 28-12-2005 |
|
Viennezos
28-12-2005 | Οι στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου είναι μια ελεύθερη απόδοση ποίησης του Pablo Neruda. | Viennezos
28-12-2005 | Τραγούδι από τον προσωπικό δίσκο του Ψαριανού "Τα ερωτικά" (1980) | Avellinou
29-03-2017 23:43 | I asked google's translator to work upon the above spanish verses and it did a very fine -in my opinion- job. Here it is whithout any changes:
Once the scholium -comment I mean- is finished, it changes place, so now Neruda's verses are down.
My love, closing this night door
I ask you, my love, a journey through a dark enclosure:
Close your dreams, enter with your sky in my eyes,
Spread in my blood as in a broad river.
Goodbye, goodbye, cruel clarity that was falling
In the sack of each day of the past,
Goodbye to every ray of clock or orange,
Health oh shade, intermittent companion!
In this ship or water or death or new life,
Once again united, asleep, resurrected,
We are the marriage of the night in the blood.
I do not know who lives or dies, who rests or awakens,
But it is your heart that deals
In my bosom the gifts of the dawn. | Avellinou
04-07-2013 01:30 | Ρώτησα τον Μχαελ (Βιεννεζο) αν ηξερε σε ποιο ποιημα του Νερουδα απαντουν οι στιχοι αυτοί. Μου λεει οτι ισως στο σονετο 82.
Μερικές ομοιοτητες ειχα δει κι εγω πριν το ρωτησω. Αντιγραφω λοιπόν το σονετο χωρίς να ειμαι εντελως πεισμένος οτι αυτο ειναι το πρωτότυπο:
Amor mío, al cerrar esta puerta nocturna
te pido, amor, un viaje por oscuro recinto:
cierra tus sueños, entra con tu cielo en mis ojos,
extiéndete en mi sangre como en un ancho río.
Adiós, adiós, cruel claridad que fue cayendo
en el saco de cada día del pasado,
adiós a cada rayo de reloj o naranja,
salud oh sombra, intermitente compañera!
En esta nave o agua o muerte o nueva vida,
una vez más unidos, dormidos, resurrectos,
somos el matrimonio de la noche en la sangre.
No sé quién vive o muere, quién reposa o despierta,
pero es tu corazón el que reparte
en mi pecho los dones de la aurora. |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
