Μια ιστορία έχω διαλέξει,
ξέρω απ’ έξω κάθε της λέξη,
μια ιστορία για να αντέχω
όσα δεν είμαι κι απ’ ό,τι απέχω.

Μια ιστορία λέω για μένα,
μα, ψέμα στο ψέμα, κοίτα πως γίναμε ένα
κι έμεινα να `μαι ο αναγνώστης,
ο συνωμότης κι ο όμηρός της.

Μέσα σ’ αυτήν υπάρχω αλλά δεν ζω εκεί,
μέσα σ’ αυτήν γελάω αλλά δεν κλαίω εκεί,
μέσα σ’ αυτήν γεννιέμαι μα δεν πεθαίνω εκεί,
μέσα σ’ αυτήν σωπαίνω μα δε φωνάζω εκεί.

Δεν είμ’ εγώ η ιστορία αυτή,
δεν είμ’ εγώ η ιστορία αυτή,
δεν είμ’ εγώ, γι’ άλλο έχω γεννηθεί.

Λένε για μένα, και τι δεν λένε,
μα τα λόγια τους πια, ούτε πονούν, ούτε καίνε,
ποιος μπορεί ν’ αγγίξει μια δική μου αλήθεια,
ποιος μπορεί να νικήσει την δική μου ιστορία.

Μέσα σ’ αυτήν υπάρχω αλλά δεν ζω εκεί,
μέσα σ’ αυτήν γελάω αλλά δεν κλαίω εκεί,
μέσα σ’ αυτήν γεννιέμαι μα δεν πεθαίνω εκεί,
μέσα σ’ αυτήν σωπαίνω μα δε φωνάζω εκεί.

Δεν είμ’ εγώ η ιστορία αυτή,
δεν είμ’ εγώ η ιστορία αυτή,
δεν είμ’ εγώ, γι’ άλλο έχω γεννηθεί.\