Σε πόσα πρόσωπα σε αναζήτησα,
σε πόσες πόλεις,
με πόσα ονόματα, σε ξένα σώματα
θα με στοιχειώνεις, θα με στοιχειώνεις.

Σχεδόν εσύ, σχεδόν εσύ,
κάτι στο χαμόγελο, κάτι στη φωνή,
κάτι από σένα βρίσκω πάντα
μα δεν είσαι εσύ.

Σχεδόν εσύ, σχεδόν εσύ,
κάτι από το βλέμμα σου, κάτι στην αφή,
κάτι από σένα ψάχνω πάντα
μα δεν είσαι εσύ.

Μια μάχη άνιση έγιν’ ο έρωτας,
μια λάθος σκέψη,
στην απουσία σου, η αθανασία σου
πόσο θ’ αντέξει, πόσο θ’ αντέξει.

Σχεδόν εσύ, σχεδόν εσύ,
κάτι στο χαμόγελο, κάτι στη φωνή,
κάτι από σένα βρίσκω πάντα
μα δεν είσαι εσύ.

Σχεδόν εσύ, σχεδόν εσύ,
κάτι από το βλέμμα σου, κάτι στην αφή,
κάτι από σένα ψάχνω πάντα
μα δεν είσαι εσύ, μα δεν είσαι εσύ.\