Δε βαριέσαι φίλε
δε θυμάμαι πια
το πικρό ποτήρι
που `χα πιει παλιά

Σκορπισμένες χάντρες
οι βαριοί καημοί
βάλσαμο ο χρόνος
πάνω στην πληγή

Έλα στην υγειά μας
έτσι είν’ η ζωή
μου `δωσες φαρμάκι
σου φερα κρασί

Δε βαριέσαι φίλε
δε θυμάμαι πια
τίποτα δε μένει
από τη φωτιά

Πάρε το μαχαίρι
μοίρασ’ το στα δυο
το ψωμί απόψε
είναι πιο γλυκό