Πρώτος χειμώνας
Που `μαστε χώρια
Χίλια κομμάτια με χει κάνει στεναχώρια
Κάνει πρεμιέρα η μοναξιά μες τη καρδιά μου
Πίνω το πόνο και τελειώνουν τα όνειρά μου

Κυριακή θα ξημερώσει
Μα δε θα `μαστε μαζί
Βγαίνει ο ήλιος
Και μου καιει την ψυχή

Παραισθήσεις έχω πάλι
Κλαιω μ’ αναφιλητά
Βγαίνει ο ήλιος
Μα όλα είναι σκοτεινά
Αφού είσαι απ’ τη ζωή μου μακριά

Πόσο φοβάμαι
Που έχεις φύγει
Η μοναξιά σαν την αράχνη με τυλίγει
Βλέπω εικόνες απ’ όσα ζήσαμε μαζί
Πάλι φωνάζω τ’ όνομα σου στη σιωπή