Στο ποτήρι που `χω βάλει και τα πίνω
Βλέπω πάλι τη μορφή σου κι απορώ
Γιατί με άφησες μόνος να μείνω
Και να πληρώνω που ακόμα σ’ αγαπώ

Εντάξει φτάνει φεύγω τη κάνω
σιγά μη κάτσω και να πεθάνω
Στα λόγια μόνο με αγαπούσες
Μ’ έχεις τρελάνει
Εντάξει φτάνει

Κάθε χάδι σου κι απόψε με πονάει
Και η σκέψη πάλι έγινε γυαλί
Η καρδιά μία ζωή θα σε ζητάει
Μα φεύγω τώρα γιατί έγινες πληγή