Χάρε φονιά, χάρε ληστή,
πες μου, δεν έχεις βαρεθεί
τόσον καιρό στον κόσμο αυτό
με τη δουλειά που κάνεις;
Ανέβα εδώ πάνω στη γη
να σε γλεντήσω ως την αυγή
κι όταν θα πιεις και ζαλιστείς
τότε θα δεις τι χάνεις.

Σκίσ’ τα χαρτιά
και τα παλιά σου τα τεφτέρια.
Βάλ’ τους φωτιά
κι έλα να δώσουμε τα χέρια.
Πάμε μαζί
σε κάτι όμορφα λημέρια,
με μια πενιά
να σε γλεντήσω, βρε φονιά.

Χάρε φονιά, χάρε ληστή,
ποιος σ’ έχει βάλει δικαστή
και στο κελί το σκοτεινό
θέλεις να μας πετάξεις;
Δώσε μας μια αναβολή
κι ας είμαστε αμαρτωλοί.
Εσύ μπορείς, φτάνει να θες
και να μας απαλλάξεις.