Χτίζουμε, χαλάμε, γλώσσες χίλιες δυο μιλάμε
κλαίμε και γελάμε και μ’ ελπίδα τραγουδάμε
κι έχουμε και χέρια κοφτερά και βελουδένια
στο `να μια γαρδένια, κι όπλα στ’ άλλο σιδερένια.

Χέρια φίλε σε μάλωσαν, χέρια πάλι σ’ αγκάλιασαν
άλλα πύργους μεγάλωσαν και τα ίδια τους χάλασαν.

Έχουμε δυο χέρια με λουλούδια και μαχαίρια
κι όλο τα ρωτάμε τι θα βρούμε για να φάμε
θα `ρθουν περιστέρια να μας φέρουν άλλα χέρια
κι όλο θα γελάμε κι άλλο πια δε θα πονάμε.

Χέρια φίλε σε μάλωσαν, χέρια πάλι σ’ αγκάλιασαν
άλλα τοίχους μεγάλωσαν και τα ίδια τους χάλασαν.

Χέρια φίλε σε μάλωσαν, χέρια πάλι σ’ αγκάλιασαν
άλλα τοίχους μεγάλωσαν και τα ίδια τους χάλασαν.
Χέρια φίλε σε μάλωσαν, χέρια πάλι σ’ αγκάλιασαν
άλλα τοίχους μεγάλωσαν και τα ίδια τους χάλασαν.