Λου…λούδια, γαλάζιος ουρανός
λι…λιβάδια λουσμένα μες στο φως
είναι τα όνειρα μου μ’ ακόμα μένω εδώ
σε μια πόλη που μονάχα καπνός με τυλίγει
και δεν βλέπω εμπρός.

Μα, μα, μα δεν μπορώ να φύγω
κι όλο γυρνάω
μα, μα, μα δεν μπορώ
κι όλο γυρνάω
μα, μα, μα άνθρωπος της πόλης
είμαι κι εγώ
μα, μα, μα δεν μπορώ
κι όλο γυρνάω.

Πώς θέλω ν’ ανοίξω τα φτερά
να τρέξω να πιάσω τη χαρά
μα ακόμα μένω σ’ αυτή την πόλη εδώ
που με δένει και σφιχτά με κρατά
κι η καρδιά μου στο ρυθμό της κτυπά.

Μα, μα, μα δεν μπορώ να φύγω
κι όλο γυρνάω
μα, μα, μα δεν μπορώ
κι όλο γυρνάω
μα, μα, μα άνθρωπος της πόλης
είμαι κι εγώ
μα, μα, μα δεν μπορώ
κι όλο γυρνάω.

Λου…λούδια, γαλάζιος ουρανός
λι…λιβάδια λουσμένα μες στο φως
είναι τα όνειρα μου μ’ ακόμα μένω εδώ
σε μια πόλη που μονάχα καπνός με τυλίγει
και δεν βλέπω εμπρός.

Μα, μα, μα δεν μπορώ να φύγω
κι όλο γυρνάω
μα, μα, μα δεν μπορώ
κι όλο γυρνάω
μα, μα, μα άνθρωπος της πόλης
είμαι κι εγώ
μα, μα, μα δεν μπορώ
κι όλο γυρνάω.

Πώς θέλω ν’ ανοίξω τα φτερά
να τρέξω…