Είμαι ερωτευμένη με τον ήλιο και τη βροχή
με του φεγγαριού τις χρυσαχτίδες της νύχτας τη σιωπή.
Χτίζω χίλια όνειρα τα βράδια είμαι τυχερή
που μπορώ να ζω μακριά απ’ το μίσος που σκέπασε τη γη.

Κτίζω και όλο ελπίζω σε κάτι άλλο, μεγάλο που θα `ρθει
κάτι που θα μας δώσει την αγάπη που μας λείπει απ’ τη γη.
Κτίζω και όλο ελπίζω σε κάτι άλλο, μεγάλο που θα `ρθει
κάτι που θα μας δώσει την αγάπη που μας λείπει απ’ τη γη.

Είμαι ερωτευμένη με τον κόσμο που κυκλοφορεί
και μ’ ό,τι συμβαίνει κάθε μέρα φαίνεται ν’ απορεί.
Κτίζω πέτρα-πέτρα τη ζωή μου με υπομονή
δίπλα στους πολέμους και τα πάθη ζω με την προσμονή.

Κτίζω και όλο ελπίζω σε κάτι άλλο, μεγάλο που θα `ρθει
κάτι που θα μας δώσει την αγάπη που μας λείπει απ’ τη γη.
Κτίζω και όλο ελπίζω σε κάτι άλλο, μεγάλο που θα `ρθει
κάτι που θα μας δώσει την αγάπη που μας λείπει απ’ τη γη.
την αγάπη…που μας λείπει...απ’ τη γη...