Εμείς τα Κρητικόπουλα είμαστε παλληκάρια,
κι όταν ακούμε πόλεμο , γινόμαστε λιοντάρια.

Το κάστανο θέλει κρασί, και το καρύδι μέλι,
και το κοπέλι κοπελιά κι η κοπελιά κοπέλι.

Τση χήρας το προσκέφαλο μυρίζει σαν κυδώνι,
και το μυρίστηκα κι εγώ κι ο νους μου δε μερώνει.

Ήλιε μου και πως βιάστηκες να πας να βασιλέψεις,
και μ ΄άφησες στα σκοτεινά και πας αλλού να παίξεις.

Ηντα `χεις νερατζούλα μου, και πέσασι σου τ’ άνθη,
η γλάστρα σου ήτανε μικρή ή το νερό σου εχαθη.

Η γλάστρα μου ήτανε καλή και το νερό πολύ μου,
μα άργησες να ρθεις να με βρεις και χάθηκα πουλί μου.