Ένα σπίρτο μου καμμένο
κάνω πένα και στυλό,
γράμμα γράφω και στο στέλνω,
πρόσεχέ τον το σκοπό.

Σ΄αγαπώ σαν την Ελλάδα,
κράτα Έλλη μου γερά,
στο κελί μου στο κελί σου,
δε νικιέται η λευτεριά.

Με καμμένο σπίρτο γράφω
τα δικά μας σ΄αγαπώ,
μέσα απ΄τον υγρό μας τάφο
δεν έχω άλλα να σου πω.

Πέρασε η κουστωδία,
μ΄αποκάλεσε εχθρό,
μα την άγια τυραννία,
μέσα μου τους συγχωρώ.