Στου φεγγαριού τ’ αλώνια
κοιμάται ένα παιδί
και ποιος δεν τόχει δει
στης κερασιάς τα κλώνια

Αψηλά ο αυγερινός κοιτάζει
και στα μάτια του παιδιού
όνειρα όνειρα τάζει

Στου φεγγαριού τ’ αλώνια
ξυπνάει ένα ένα παιδί
και κόβει το κλαδί
που ανθίζει μες τα χρόνια.

Αψηλά ο αυγερινός γελάει
Σε καινούριους ουρανούς
φεύγει και φεύγει και πάει.