Οι βάρκες ξεκινήσανε
και το νησί αφήσανε
μα ο γέρος ο παλιός ψαράς
απ’ το μουράγιο κλαίει
κοιτάζει με παράπονο
τη θάλασσα και λέει

Αχ, να `μουνα ακόμα νιός
ακόμα παλληκάρι
να κυβερνώ τη τράτα μου
την ώρα που σαλπάρει

Τα πρώτα μου τα βήματα
τα έμαθα στα κύματα
με τις γοργόνες μίλησα
τις όμορφες κυράδες
και τις νεράιδες του γιαλού
τις είχα φιλενάδες

Αχ, να `μουνα ακόμα νιός
ακόμα παλληκάρι
να κυβερνώ τη τράτα μου
την ώρα που σαλπάρει

Μα χαίρονται τα μάτια μου
που βλέπω πως η τράτα μου
κοντά μου πάλι έμεινε
δεν άλλαξε αφέντη
γιατί έχει καπετάνιο της
το γιό μου το λεβέντη

Αχ, να `μουνα ακόμα νιός
ακόμα παλληκάρι
να κυβερνώ τη τράτα μου
την ώρα που σαλπάρει

Έγια μόλα, έγια λέσα
φύσηξε βοριάς
στην ευχή του Αϊ Νικόλα
και της Παναγιάς

στην ευχή της Παναγιάς