Ήλιε μου γιε της χαραυγής
κι εγγόνι της ημέρας
κατέβα λίγο χαμηλά
ζέστανε την καρδιά μου
που έχει μείνει ορφανή
και άδεια από αγάπη

Η διαλεχτή μου πέταξε
και άφηκε με μόνο
να σιγολιώνω, να θρηνώ
και να μεθώ απ’ τον πόνο

Ήλιε μου χρυσοπρόσωπε
και χρυσοπλουμισμένε
ρίξε μέσα στον πόνο μου
μια στάλα απ’ τη στοργή σου
κάνε μου τη ζωή γλυκιά
και φέρε μου την πίσω
κάνε μου τη ζωή γλυκιά
και φέρε μου την πίσω