Σ’ ένα ψηλό καμπαναριό
μονάχος μου μια νύχτα θ’ ανεβώ
για σένανε τ’ αστέρια θα μετρώ
και θα μιλώ με το Θεό.

Δικός μου είναι πια ο ουρανός
δικό μου το φεγγάρι
δωσ’ το φιλί σου κοπελιά
στο παλληκάρι.

Ο αγέρας μύρισε βροχή
κι η θάλασσα μελτέμι
δεν έχω πόνο στην ψυχή
κι ούτ’ η καρδιά μου τρέμει.

Δικός μου είναι πια ο ουρανός
δικό μου το φεγγάρι
δωσ’ το φιλί σου κοπελιά
στο παλληκάρι.

Σ’ ένα ψηλό καμπαναριό
θενά `μαστε μαζί κι οι δυο.