Μία ρωγμή στο χρόνο
για σένα μόνο
μια ρωγμή στο χέρι
για μένα ξέρει

Έλα να με φτιάξεις
να με κολλήσεις
έρωτα να στάξεις
να με φιλήσεις

Κι όσα σπασμένα γυαλιά με τρυπάνε
τα ραγισμένα φιλιά σου μου πάνε
μεσ'στο βυθό μου εσύ αναπνευστήρας
φωτιά που σβήνει ενας πυροσβεστήρας

Κι όσα σπασμένα γυαλιά με ματώνουν
τα ραγισμένα σου μάτια λυτρώνουν
θα σε φοράω σαν ρούχο απο δεύτερο χέρι
ένα απλό τυπικό, αστικό, μεσημέρι

Μία στιγμή ανασαίνω
το τρένο παίρνω
μία στιγμή στο κρύο
παίρνω το πλοίο

Έλα να με φτάσεις
να με γυρίσεις
έτσι για να χάσεις
ή να κερδίσεις

Κι όσα σπασμένα γυαλιά με τρυπάνε
τα ραγισμένα φιλιά σου μου πάνε
μεσ'στο βυθό μου εσύ αναπνευστήρας
φωτιά που σβήνει ενας πυροσβεστήρας

Κι όσα σπασμένα γυαλιά με ματώνουν
τα ραγισμένα σου μάτια λυτρώνουν
θα σε φορέω σαν ρούχο απο δεύτερο χέρι
ένα απλό τυπικό, αστικό, μεσημέρι