Πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ’ αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ’ άλλα να `ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ,
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.

Τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
όλο εσύ, εσύ, εσύ.