Ως και τα παραθύρια σου
αμάχη με κρατούνε
και σαν με δούνε κι έρχομαι
δίχως αέρα κλειούνε

Ψηλά τη χτίζεις τη φωλιά
και θα λυγίσει ο κλώνος
και θα σου φύγει το πουλί
και θα σου μείνει ο πόνος