Στη πρώτη μας τη γειτονιά
στα έρημα μπαλκόνια
παίζουν και φτιάχνουνε φωλιές
ξανά τα χελιδόνια.

Έλα πριν φύγει ο καιρός
και μαραθούν οι κλώνοι
όσοι φοβούνται να πετούν
για πάντα μείναν μόνοι.

Κι αν σου ‘πα λόγια κοφτερά
για σένα μόνο έχω φτερά.

Άσε το χώμα της καρδιάς
με δάκρυ να ποτίσει
και της ερήμου ο ανθός
ένα πρωί θα ανθίσει

Η άνοιξη απ' τη καρδιά
και πάλι θα περάσει,
όπως κι αν είναι ο καιρός,
ο κόσμος κι αν χαλάσει.