Με τόσα ποτά, με τόσα τσιγάρα
η κάθε στιγμή που λείπεις κατάρα.
Σε πόσους γκρεμούς να πέσω για σένα
που δεν θες να ακούς κουβέντα για μένα.

Τι θα χρειαστεί
για να σε ξεχάσω, να μη σ’ αγαπάω.
Τι θα χρειαστεί
πάω την ψυχή μου τώρα να την χάσω
κρέμομαι κι απόψε από μια κλωστή.

Με τόσες φωνές, με τόσους ψιθύρους,
με τόσες ρωγμές στη βιτρίνα του κύρους.
Με τόσα δεν ξέρω κι εγώ πως τη βγάζω
για τόση αγάπη που δεν την εκφράζω.

Τι θα χρειαστεί
για να σε ξεχάσω, να μη σ’ αγαπάω.
Τι θα χρειαστεί
πάω την ψυχή μου τώρα να την χάσω
κρέμομαι κι απόψε από μια κλωστή.