|
Στίχοι: Φίλιππος Νικολάου
Μουσική: Άγνωστος
Στο είναι μου θα είσαι εκείνη
που ήσουνα γυναίκα, ήσουν όνειρο
αδυναμία μου που δεν μπορώ να ξεπεράσω.
Για σένα ότι και να γίνει
κι η πιο μεγάλη τρέλα μοιάζει μ’ όνειρο
κι όταν μεθάω κι όταν δεν μπορώ να σε ξεχάσω.
Θα σ' αγαπώ
και δεν μπορώ αλλιώς να κάνω
αφού κι αν ζήσω ή αν πεθάνω
θα σ' αγαπώ, θα σ' αγαπώ.
Θα σ' αγαπώ
και να με δούνε σαν ζητιάνο
μόνο για σένα θα το κάνω
θα σ' αγαπώ, θα σ' αγαπώ.
Θα σ' αγαπώ.
Για σένα κρύβω τόση αγάπη
που δεν περνάει στιγμή να μη σε νοιάζομαι
σ’ έχω ανάγκη, σε χρειάζομαι και πώς να ζήσω.
Και λέω θεέ μου φέρ’ τη πίσω
γιατί τη θέλω τόσο που δεν λέγεται
σαν μια φωτιά η καρδιά μου καίγεται και πάω να σβήσω.
Θα σ' αγαπώ
και δεν μπορώ αλλιώς να κάνω
αφού κι αν ζήσω ή αν πεθάνω
θα σ' αγαπώ, θα σ' αγαπώ.
Θα σ' αγαπώ
και να με δούνε σαν ζητιάνο
μόνο για σένα θα το κάνω
θα σ' αγαπώ, θα σ' αγαπώ.
Θα σ' αγαπώ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 672 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|