Υπάρχει μέσα μου φωνή
που ολημερίς σωπαίνει
μα μόλις νύχτα έρχεται
χωρίς να θέλω βγαίνει.

Περνάει από τον Πειραιά
κι από τη Φρεαττύδα
και λέει όσα δεν έζησα
και ξέρει όσα δεν είδα.

Υπάρχει μέσα μου φωνή
που όλους τους χωράει
Εγώ είμ’ αλλιώς κι αυτή ειν’ αλλιώς
μα πάω όπου πάει.

Όλοι μεταναστεύουμε
στον ύπνο μας τη νύχτα
μα η μέρα η αφιλόξενη
μας πιάνει μες στα δίχτυα.

Υπάρχει μέσα μου φωνή
που 'ρχεται από άλλα μέρη
που ξέρει όσα δεν θα ‘πρεπε
κι όσα δε με συμφέρει.