Σε κάποιο πάρκο τριγυρίζω
κι ένα παλιό ρεφραίν σφυρίζω
μέσα στη σιγανή βροχή.

Σε κάποιο πάρκο που μας ξέρει
εδώ και χρόνια χέρι χέρι
μ’ ένα νου και μια ψυχή.

Κι όπως φυσάει κι όπως βρέχει
μου λέει η καρδιά μου σιγανά
πως άλλο τρόλεϊ δεν έχει
δεν θα τη δεις ποτέ ξανά.

Σε κάποιο πάρκο τριγυρίζω
και με το νου μου ξεφυλίζω
κάτι σελίδες απ’ το χθες.

Σε κάποιο πάρκο αν θυμάσαι
που μου ‘λεγες δική μου θα ‘σαι
δεν θα χρίσουμε ποτέ.

Κι όπως φυσάει κι όπως βρέχει
μου λέει η καρδιά μου σιγανά
πως άλλο τρόλεϊ δεν έχει
δεν θα τη δεις ποτέ ξανά.