Το παράπονο με πιάνει
άγρια χαράματα
και έκλαψα και μίσησα
την μέρα που σ `αγάπησα

Γιατί έφυγες καρδιά μου
ποιος σε πήρε μακριά
σ’ άλλη γη σε άλλα μέρη
στην πικρή τη ξενιτιά

Τα τραγούδια που σου γράφω
γέμισαν με δάκρυα
με τη μοίρα μου τα βάζω
πέφτω στη φωτιά
γι’ άλλη μια φορά

Το παράπονο με πιάνει
άγρια χαράματα
και έκλαψα και μίσησα
την μέρα που σ `αγάπησα

Σιωπηλή και λυπημένη
δεν αντέχω το κακό
οπτασίες στην ομίχλη
βλέπω σαν το ξωτικό

Τα στιχάκια που σου στέλνω
είναι γκρίζα και ψυχρά
με τη μοίρα μου τα βάζω
πέφτω στη φωτιά
γι’ άλλη μια φορά

Το παράπονο με πιάνει
άγρια χαράματα
και έκλαψα και μίσησα
την μέρα που σ `αγάπησα