Περνούν οι νύχτες και δεν έρχεσαι
βροχή οι πίκρες και δεν βρέχεσαι
περνούν οι ώρες και πληγώνουνε
δυο λόγια αγάπης με σταυρώνουνε.

Πως να κοιμηθώ αν δεν είσαι εδώ
το μαξιλάρι δίπλα είναι αδειανό
πως να κοιμηθώ όταν δε σε κρατώ
μες την αγκαλιά μου εσένα π’ αγαπώ.

Κυλά το δάκρυ σαν παράπονο
με ένα γιατί θλιμμένο κι άπονο
η νύχτα φέρνει αναμνήσεις
που περιμένουν πίσω να γυρίσεις.