Μεσάνυχτα άνοιξα την πόρτα μου και βγήκα
και στην αγκαλιά της νύχτας μπήκα.
Μεσάνυχτα το δρόμο της καρδιάς μου πήρα πάλι
κάτι μου έλεγε σ’ εσένα θα με βγάλει.

Εγώ, η γη, ο ουρανός και ένας δρόμος σκοτεινός
που μες τη νύχτα καθε βήμα μου μετράει.
Χαμένος κόπος δυστυχώς, όμως δε γίνεται αλλιώς
με την καρδιά μου που τρελά σε αγαπάει.

Μεσάνυχτα άνοιξα την πόρτα μου και βγήκα
και μόνο το φεγγάρι πάλι βρήκα.
Μεσάνυχτα στην ίδια διαδρομή τα ίδια πάλι
κάτι μου έλεγε σε σένα θα με βγάλει.

Εγώ, η γη, ο ουρανός και ένας δρόμος σκοτεινός
που μες τη νύχτα κάθε βήμα μου μετράει.
Χαμένος κόπος δυστυχώς, όμως δε γίνεται αλλιώς
με την καρδιά μου που τρελά σε αγαπάει.