Το ΚΤΕΛ μέσα
στο χάραμα

–χθες τι όλο θες στο σήμερα–

ο βήχας απ’ τα
σέρτικα

τ’ άρωμα του Λουμίδη

λες στάλες απ’ τ’ αδιάβροχα
τα δάκρυα σου τα ψεύτικα

σ’ ένα τραπέζι απόμερα

των παπουτσιών το τρίξιμο
πάνω στο πριονίδι.