Ο ήλιος μες στον ουρανό, σαν τον τροχό γυρίζει,
κι η αγάπη μου μ’ αρνήθηκε και πια δε με γνωρίζει.

Ανάθεμά σε γαλανή, που μ’ άφησες μονάχο,
στης ερημιάς τον άνεμο και στου λυγμού το βράχο.

Μακριά σου τι θα γίνω,
άσπρο μου, μικρό μου κρίνο...
άλλη αγάπη εγώ δεν κάνω,
αν δεν έρθεις, θα πεθάνω.

Σύννεφο κάθεται ο καπνός, με βρέχει, με χιονίζει,
του χωρισμού σου ο θάνατος στη μοναξιά με χτίζει.

Για σε πεθαίνω το πρωί, για σένα κάθε βράδυ,
έλα και δώσε μου ζωή μ’ ένα μικρό σου χάδι.