δεν είναι το πρόσωπό σου,
το υπέροχο κορμί,
το ωραίο χαμόγελό σου,
η αφορμή

δεν είναι τα δυο σου μάτια
τα χείλη τα φιλιά,
τα σκόρπια μου κομμάτια,
η μοναξιά

είναι μια άγρια κραυγή,
απέραντη οργή,
μια βόμβα που τώρα
πάει να εκραγεί
ζωή αδειανή,
ελπίδα κενή
και το αύριο που σκάει
μέσα από μια ρωγμή

δεν είναι το σεξ απίλ σου,
η άδολη ομορφιά,
το μαγικό προφίλ σου,
η ανεμελιά

δεν είναι που φωτίζεις
σαν ήλιος το πρωί,
τη μίζερη ζωή μου,
η αφορμή

είναι μια άγρια κραυγή,
απέραντη οργή,
μια βόμβα που τώρα
πάει να εκραγεί
ζωή αδειανή,
ελπίδα κενή
και το αύριο που σκάει
μέσα από μια ρωγμή

είναι μια άγρια κραυγή,
απέραντη οργή,
μια βόμβα που τώρα
πάει να εκραγεί
ζωή αδειανή,
ελπίδα κενή
και το αύριο που σκάει
μέσα από μια ρωγμή

σε μια χώρα γυμνή,
μια χώρα πληγή,
μια χώρα που έχω
βαθιά ερωτευτεί
μια χώρα Θεά,
που μου βάζει φωτιά,
μια χώρα που αρχίζει
εκεί που ο νους σταματά

μια χώρα γυμνή,
μια χώρα πληγή,
μια χώρα που έχω
βαθιά ερωτευτεί
μια χώρα Θεά,
που μου βάζει φωτιά,
μια χώρα που αρχίζει
εκεί που ο νους σταματά

εκεί που ο νους σταματά
εκεί που ο νους σταματά
εκεί που ο νους σταματά