Χρόνια τον περίμενε
Το πέλαγος θάμπωνε τα μάτια
Η κούρσα της μέρας τέλειωνε με ναυάγιο

Στα φρίκια * της αναμονής
Αποχαιρέτησε το παρόν
Σκοτεινό σύμπαν η χώρα των Λωτοφάγων

Η Λήθη πνίγει το μέλλον

Προχωρούσε στην παιδική ηλικία
Νύχτα η σκέψη
Σβησμένα πρόσωπα
Στη διαδρομή της μνήμης χάρτινα τα συμβάντα

…Κατέβηκε από το πλοίο
Και την αγκάλιασε

Τα γκρίζα μάτια και τα άσπρα του μαλλιά
Ρωγμές στο σκονισμένο μυαλό της

Ανασφάλεια με αμηχανία

Σήκωσε ψηλά μια πέτρα
Σημάδεψε και τραυμάτισε
Την πάνινη κούκλα της