Σε ρώταγα στο Φάληρο
αν μ’ αγαπάς λιγάκι
και τη φωνή μου σκέπασε
έν’ άσπρο μηχανάκι

Σε ρώταγα στο Φάληρο
αν μ’ αγαπάς, αν μ’ αγαπάς μικρό μου
να δω αν σε βλέπω δίκαια
τις νύχτες στ’ όνειρό μου

Σε ρώταγα στο Φάληρο
και στο Καραϊσκάκη
και η φωνή μου έλιωνε
σαν παγωτό χωνάκι

Σε ρώταγα στο Φάληρο
αν μ’ αγαπάς, αν μ’ αγαπάς μικρό μου
να δω αν σε βλέπω δίκαια
τις νύχτες στ’ όνειρό μου