Εχω μια τρέλα μέσα στο μυαλό μου
εδώ στην πίστα να μου δίνει αντοχή
μια τρέλα που την λέω κιβωτό μου
για να μπορώ ν’αντέξω αυτήν την εποχή

Σ’αυτόν τον κόσμο τον παράφωνο φωνάζω
μα δεν απαντάει ποτέ κανείς
σου στέλνω σήμα απ’ το μικρόφωνο φωνάζω
μήπως μ’ ακούσεις και φανεις

Θα κάνω τα τραγούδια μου μαχαίρια
της βολικής ζωής θα κόψω τα σχοινιά
κι όπως πετούν τ’ αγριοπεριστέρια
μέσα στο άπειρο θ’ανοίξω τα φτερά

Εχω μια τρέλα άσπρη λουλουδένια
για να μπορώ να σου μιλάω αστικά
βουλιάζω μες σε πλοία σιδερένια
γύρω δε φαίνονται ναυαγοσωστικά