Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Αν μας ρωτήσουν οι ουρανοί - 1980       
 
Στίχοι:  
Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική:  
Χρήστος Γκάρτζος


Δέσε την καρδιά σου στην δική μου
φως να πλημμυρίσουν τα σκοτάδια.
Γείρε, αγαπημένη μου, ακριβή μου,
έστρωσα σεντόνι μας τα χάδια.

Κι αν μας ρωτήσουν οι ουρανοί
ποιοι είμαστε, πού πάμε,
δύο κορμιά με μια φωνή,
θα πουν, στην ήλιο πάμε.

Δέσε με στον χτύπο της καρδιάς σου
ώσπου να χαράξει η φρέσκια μέρα,
κι άσε μου στο στόμα τα φιλιά σου
που μυρίζουν άνοιξης αγέρα.

Κι αν μας ρωτήσουν οι ουρανοί
ποιοι είμαστε, πού πάμε,
δύο κορμιά με μια φωνή,
θα πουν, στην ήλιο πάμε.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: -
      Αναγνώσεις: 6787
      Σχόλια: 6
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Τα ερωτικά
1980
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   Viennezos, Michael @ 30-12-2005
   Viennezos
25-05-2009 12:40
Δεύτερη φωνή στον Ψαριανό κάνει η Κρίστη Στασινοπούλου.
   Viennezos
31-12-2005
Οι στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου είναι μια ελεύθερη απόδοση ποίησης του Pablo Neruda.
   Viennezos
31-12-2005
Τραγούδι από τον προσωπικό δίσκο του Ψαριανού "Τα ερωτικά" (1980)
   Avellinou
06-10-2018 17:05
Οι μονοι στιχοι που εχουν καποια αντιστοιχια στη μεταφραση (αν μπορεί να ονομαστεί έτσι) του Πολυπουλου ειναι οι εξης

De noche, amada, amarra tu corazón al mío
y que ellos en el sueño derroten las tinieblas

para que a las preguntas estrelladas del cielo



   Avellinou
06-10-2018 16:46
These are the original verses

De noche, amada, amarra tu corazón al mío
y que ellos en el sueño derroten las tinieblas
como un doble tambor combatiendo en el bosque
contra el espeso muro de las hojas mojadas.

Nocturna travesía, brasa negra del sueño
interceptando el hilo de las uvas terrestres
con la puntualidad de un tren descabellado
que sombra y piedras frías sin cesar arrastrara.

Por eso, amor, amárrame el movimiento puro,
a la tenacidad que en tu pecho golpea
con las alas de un cisne sumergido,

para que a las preguntas estrelladas del cielo
responda nuestro sueño con una sola llave,
con una sola puerta cerrada por la sombra.

   Avellinou
06-10-2018 16:43
https://www.youtube.com/watch?v=5m3eFiAcvzo


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο