Σαν έρθει η μέρα, σαν έρθει η νύχτα,
ρόδο μου, κλαίω και για σένα λέω
Σαν μοσχοβολάς δάχτυλα τρυπάς
κι όλο σε μυρίζω μα να μη σ’ αγγίζω θες,
ρόδο μου, κλαίω και για σένα λέω
Πες μου όλες τις χαρές μου πώς τις κρύβεις μέσα εκεί;
Κι όλο τ’ άρωμα σου μόνο να ‘χω και το χέρι ας κοπεί
Κι όταν φυσάει μα και το Μάη
ρόδο μου, κλαίω και για σένα λέω
Σαν μοσχοβολάς πέταλα σκορπάς
κι όλο σε μυρίζω μα να μη σ’ αγγίζω θες
ρόδο μου κλαίω και για σένα λέω