Κακούργος Φεβρωνία δεν το ΄πραξες σωστά
Και μ΄ έκανες ρεζίλι μωρή σκύλα σ΄ όλο τον μαχαλά.

Τι κάθεσαι Βαγγέλη δεν πας στον καφενέ,
Να δεις την αδελφή σου, την κακούργα, φουμέρνει ναργελέ.

Σηκώνετε ο Βαγγέλης και πάει στον Καφενέ,
Βλέπει την αδελφή του φουμέρνει ναργελέ.

Γιατί μωρή κακούργα φουμέρνεις το λουλά;
Και μ΄ έκανες ρεζίλη, σκύλα, σ’ όλο το μαχαλά.

Την κάμα του σηκώνει, τα βλέπει σκοτεινά,
Τις έφαγε τα συκώτια, τα τζιέρια κι όλα τα σωθικά.

Κι όταν την επερνάγανε από τον καφενέ,
εσπασαν τα φλιτζάνια που πείνασει καφέ.


Κι όταν την επερνάγανε από τα σπίτια της,
όλος ο κόσμος έκλαιγε τα μαύρα φρύδια της.

Κι όταν την επερνάγανε μπροστά στο μνήμα της,
δύο φίλοι του αδελφού της είχαν το κρίμα της.

Γιατί μωρή κακούργα φουμέρνεις το λουλά;
Και μ΄ έκανες ρεζίλη, σκύλα, σ’ όλο το μαχαλά.